🌝 Nocne Zdjęcia Wieży Eiffla Nielegalne

Eiffel umarł, prawa autorskie wygasły... ale światła wciąż istnieją więc prawa autorskie hurr durr. @kaganiec_oswiaty: możliwe, że autor oświetlenia (tzn. projektant odpowiedziany za rozmieszczenie poszczególnych lamp) wciąż żyje (a już na pewno nie minęło 70 lat od jego śmierci). Dla mnie też ochrona panoramy to okropna głupota, ale widzę tutaj jednak wewnętrzną spójność.

Odwiedzając Francję, nie można ominąć stolicy kraju – Paryża. Będąc w Paryżu, nie można zapomnieć o Wieży Eiffla. Ta ponad 320 metrowa żelazna konstrukcja, która powstała 125 lat temu, jest jednym z najważniejszych symboli Paryża, Francji i wszystkiego co wiąże się tym krajem. Mimo swoich rozmiarów i niesamowitej konstrukcji, wieża gdy powstała spotkała się z licznymi negatywnymi ocenami, a 20 latach miała być rozebrana. Na szczęście dzięki zaangażowaniu jej twórcy – konstruktora Gustava Eiffla (autora min. konstrukcji Statui Wolności w Nowym Jorku), przetrwała do dnia dzisiejszego. Prace nad wieżą rozpoczęto w 1884 roku, kiedy Maurice Koechlin i Émile Nouguier stworzyli pierwsze rysunki budowli. Wieża miała powstać w związku z Wystawą Światową, która miała się odbyć w Paryżu w 1889 roku. Projekt zaczął przyciągać uwagę, we wrześniu 1884 roku Koechlin, Nouguier i Eiffle złożyli wniosek patentowy na konstrukcję wieży, a po kilku miesiącach Eiffle odkupił pełne prawa do konstrukcji, od swoich współpracowników. Początkowo rozważono wiele lokalizacji dla budowli, ale ze względu na uwarunkowania techniczne, uznano, że najlepszą lokalizację są Pola Marsowe. Dodatkowo, umieszczenie wieży w tym miejscu sprawiło, że mogła ona stać się bramą wejściową na teren wystawy. W kolejnych latach dopracowano projekt, korzystając z doświadczenia jakie Eiffle miał przy budowie innych żelaznych konstrukcji. Przyjęto wówczas założenie, że wieża będzie w całości wykonana z żelaza i będzie projektem… tymczasowym. Po 20 latach miała zostać zdemontowana. Kolejne etapy budowy wieży Eiffla Budowę wieży rozpoczęto 28 stycznia 1887 roku od wylania fundamentów pod 4 nogi wieży. W marcu następnego roku gotowa była najniższa część wieży, w sierpniu druga, a w grudniu rozpoczęto ostatni etap prac nad szczytem wieży. Główne prace konstrukcyjne zakończono w marcu 1889 roku. W związku z tym 31 marca miało miejsce uroczyste otwarcie wieży dla polityków, oficjeli i dziennikarzy. Mimo uroczystości, nie był to koniec prac. Cały czas nie działały jeszcze windy, które miały wozić pasażerów. Sprawiły one sporo problemów, ponieważ tylko na pierwszym etapie od ziemi do pierwszego poziomu mogły działać bardziej tradycyjne windy, zaprojektowane przez firmę Roux Combaluzier et Lepape. Gorzej było z kolejnymi poziomami. Największym problemem było znalezienie firmy, która podjęłaby się wykonania wind, ponieważ umowa na budowę wieży zakładała, że wszystkie elementy będą pochodziły z Francji. Eliminowało to możliwość współpracy z firmami z innych państw, które często miały bardzo duże doświadczenie w tego typu projektach. Po długich dyskusjach, zdecydowano się nagiąć zapisy umowy i dopuszczono do prac firmę Otis, która zaprojektowała windy na kolejnych poziomach. Jeden z pierwszych planów wieży autorstwa Maurice Koechlin i Émile Nouguier W dniu oficjalnego otwarcia 31 marca 1889 roku, windy jeszcze nie funkcjonowały, w związku z czym wszyscy goście musieli wejść na mierzącą ponad 312 metrów wieżę na piechotę. Większość z nich ograniczyła więc swoją „ekspedycję” do pierwszego poziomu. Nieliczny goście oraz dziennikarze, wspólnie z Effelem weszli na sam szczyt. W kolejnych miesiącach prowadzono intensywne prace nad wykończeniem całej konstrukcji, ponieważ wystawa rozpoczynała się w maju. Prace zakończono ostatecznie w pierwszych dniach maja, już po rozpoczęciu wystawy. Mimo to, blisko 30 000 odwiedzających wieżę dotarło na szczyt schodami – musieli pokonać 1710 stopni. Wieża Eiffla (fot. Michał Banach) Koszt budowy całej wieży wyniósł prawie 8 mln franków (w przeliczeniu na obecny kurs złotego, około 65 mln złotych). żelazna konstrukcja wieży waży 7 300 ton, a cała wieża 10 000 ton. W swoim czasie był to najwyższy budynek na świecie, symbol epoki industrialnej, w której żelazo było jednym z najważniejszych materiałów konstrukcyjnych. Do budowy wieży zużyto 18 038 elementów z kutego żelaza i 2,5 mln nitów. Co 7 lat wieża jest malowana. Zużywa się w tym celu około 50-60 ton farby. Apartament na szczycie wieży – W trakcie budowy, Gustaw Eiffel zaprojektował na samym szczycie konstrukcji niewielki apartament. Ukryty przed wzrokiem odwiedzających miał być enklawą dla konstruktora i zapraszanych przez niego gości. Pomieszczenie urządzono bardzo elegancko i przytulnie. Przez wiele lat jego istnienie pozostawało tajemnicą. Jednak gdy wieść o ukrytym apartamencie rozniosła się wśród paryskich elit, wszyscy chcieli spędzić w nim chociaż jedną noc. Gustaw Eiffel odmawiał wszystkim i zapraszał jedynie wybranych gości -min. Thomasa Edisona. Po jego śmierci w 1923 roku o pomieszczeniu wszyscy zapomnieli. „Odkryto” je ponownie wiele lat później i obecnie udostępniono je zwiedzającym, którzy mogą przez szybę obejrzeć tajemnicze wnętrze. Ukryty apartament na szczycie Wieży Eiffla Wieża Eiffla (fot. Michał Banach) Koszt budowy szybko się jednak zwrócił, ponieważ turyści bardzo chętnie odwiedzali nietypową konstrukcję. Już od samego początku dużą popularnością cieszyły się różnego rodzaju pamiątki i gadgety związane z wieżą. Wieżą oferowała wiele atrakcji dla zwiedzających. Dzięki swojej wysokości, była idealnym punktem widokowym (do dzisiaj tak jest). Na jej piętrach znaleźć można sklepy z pamiątkami, restauracje, pocztę i kilka mniejszych sklepików. Na wieży od samego początku montowano liczne reflektory i lampy, które rozświetlają konstrukcję. Wieża Eiffla „od środka” w nocy (fot. Michał Banach) Wieża Eiffla „od środka” (fot. Michał Banach) Ze względu na to, że początkowo wieża miała funkcjonować tylko przez 20 lat, po czym miała być rozebrana, zakładano, że jej konstrukcja będzie łatwa w demontażu. Tak się jednak nie stało. Gustav Eiffele robił wszystko co tylko mógł aby zachować budowlę. Najbardziej pomogło mu w tym umieszczenie na szczycie nadajnika radiowego. Wysokość wieży była idealna, dzięki czemu sygnał mógł docierać na duże odległości bez zakłóceń. W kolejnych latach znaczenie wieży rosło. Podczas I wojny światowej była ona wykorzystywana do łączności z oddziałami stacjonującymi na linii frontu (w tych czasach zasięg radiostacji był na tyle mały, że na większe odległości wiadomości przesyłano przez kilka odbiorników, w związku z czym częściej wykorzystywano gołębie pocztowe). Wieża była atrakcją turystyczną do 1940 roku, kiedy w wyniku sabotażu uszkodzono windy. Niemcy nie mieli planów ich naprawy, w związku z czym żołnierze, którzy stacjonowali na wieży musieli wspinać się na jej szczyt po schodach. Sprawność wind przywrócono dopiero po wojnie. Wówczas budowla powróciła do swojej dotychczasowej funkcji i ponownie zaczęła przyjmować turystów. Amerykańscy żołnierze oglądający wieżę w 1944 roku Od powstania, wieżę co roku odwiedzają tłumy turystów. W 1889 roku było to niemal 1,9 mln osób. W kolejnych latach liczba odwiedzających znacznie spadła, a podczas I i II Wojny Światowej wieża była zamknięta dla zwiedzających. Po wojnie liczba turystów stale wzrastała, przekraczając w 1963 roku 2 mln, 4 mln w 1983 roku, 6 mln w 1999 roku a w 2011 prawie 7 mln. Łącznie obiekt odwiedziło ponad 250 mln ludzi. Jest to jedna z najpopularniejszych atrakcji turystycznych na świecie. Powstało ponad 30 replik wieży na całym świecie – cześć z nich to wierne kopie, nieco pomniejszone, inne, to budynki inspirowane charakterystycznym wyglądem Wieży Eiffela. Jedną z najsłynniejszych jest ta, znajdująca się w Las Vegas. Wieża Eiffel w nocy (fot. Michał Banach) Wystawa Światowa z 1889 roku w związku z którą zbudowano wieżę trwała od 6 maja do 31 października 1889 roku. Jej koszt wyniósł około 41,5 mln franków, zyski ze sprzedaży biletów wyniosły 49,5 mln franków. Wystawę odwiedziło ponad 32 mln ludzi. Wystawiło się na niej 61 722 wystawców z całego świata. Ponad połowa z nich pochodziła jednak z Francji.

> Wszyscy wiemy, że romantyczna kraina Paryża znana jest ze swojej światowej sławy atrakcji turystycznej, ale ilu z nas wiedziało, że robienie zdjęć Wieży Eiffla w nocy jest nielegalne ? Zgadujemy, niewiele. I nie ma powodu, by czuć się teraz FOMO, ponieważ tak samo, jak zaskoczyło nas to, musiało cię też zabrać. Oto wszystko, co musisz wiedzieć, aby nie łamać prawa, gdy jesteś w mieście. Nie ma wątpliwości, że dobrze oświetlona Wieża Eiffla to widok warty uwiecznienia w nocy, ale wciąż obowiązuje prawo autorskie, które zabrania turystom przechwytywania go lub wykorzystywania zdjęć do celów komercyjnych. Wieża była początkowo objęta prawami autorskimi, które chroniły jej projekt i strukturę stworzoną przez Gustave'a Eiffela, ale wygasła w 1993 r. Po śmierci artysty w 1923 r., Dzięki czemu pomnik stał się dostępny dla publiczności. Jednak dodanie pokazu światła w nocy w 1985 r. Przez Pierre'a Bideau ujęło go pod innym francuskim prawem autorskim, które nadal go chroni. Oznacza to, że jeśli możesz legalnie robić zdjęcia, udostępniać je i sprzedawać w dowolnym miejscu w ciągu dnia, nie możesz tego robić w nocy, dopóki nie uzyskasz wcześniejszej zgody od Société d'Exploitation de la Tour Eiffel i nie uiścisz opłaty licencyjnej. Ponieważ są miliony turystów, egzekwowanie praw autorskich przeciwko wszystkim na dworze było niepraktyczne, więc przeciętny turysta został poinformowany, aby nie robić zdjęć Wieży Eiffla w nocy do użytku komercyjnego bez zezwolenia prawnego. Więc następnym razem, gdy będziesz podróżować do miasta, upewnij się, że Twoje zdjęcia pozostaną z Tobą, aby uniknąć wszelkiego rodzaju kłopotów.

Paryż to zdecydowanie jedno z najpopularniejszych i najciekawszych europejskich miast. Ta niezwykła stolica Francji przyciąga turystów z całego świata piękną architekturą, interesującymi zabytkami, pyszną kuchnią, a także romantyczną atmosferą. Miasto ma jednak do zaoferowania znacznie więcej niż zazwyczaj można odnaleźć w tradycyjnych przewodnikach. Sprawdź mało znane ciekawostki i sekrety Paryża, które pomogą Ci jeszcze bliżej poznać tę europejską stolicę! Najstarsza kawiarnia we Francji znajduje się w Paryżu W Paryżu znajduje się najstarsza i najdłużej działająca kawiarnia w całej Francji. Lokal został założony w 1686 roku, czyli aż ponad 330 lat temu. W kafejce o nazwie „Le Procope” na przestrzeni lat spotykali się paryscy inteligenci, w tym słynny pisarz epoki odrodzenia Wolter czy genewski filozof Jean-Jacques Rousseau. Na początku XIX wieku w kawiarni gościł też Fryderyk Chopin, Théophile Gautier oraz Ferenc Liszt. Obecnie wystrój lokalu nawiązuje do oryginalnego projektu z XVIII wieku. Ceny kaw i innych napojów rozpoczynają się od kilku euro, zaś główne dania kosztują około 20 euro. Jeśli chcesz odwiedzić „Le Procope” to udaj się pod adres Rue de l’Ancienne Comédie 13 w Saint-Germain-des-Prés w 6. dzielnicy Paryża. Zdjęcia wieży Eiffla nocą tylko dla wybranych Paryż nocą sprawia całkiem inne wrażenie, niż za dnia. Wielu turystów w godzinach późnowieczornych decyduje się więc jeszcze raz zwiedzić to piękne miasto, podziwiając podświetlone zabytki i budowle. Nie każdy obiekt można jednak swobodnie fotografować także po zmroku. Uwiecznianie wieży Eiffla w porze nocnej w kilku przypadkach jest całkowicie zabronione. Na szczęście prawo nie obejmuje fotografii robionych do użytku prywatnego lub osobistego. Jeśli jesteś turystą, który pragnie uchwycić wieżę Eiffla wyłącznie na pamiątkę to nie musisz się niczego obawiać. Ograniczenie dotyczy jedynie osób, które zajmują się fotografią profesjonalnie i chcą czerpać zyski z wykonywanych zdjęć bądź umieścić je w swoim portfolio. Wtedy konieczne okaże się uzyskanie specjalnego pozwolenia. Nielegalne wykorzystywanie zdjęć tego paryskiego symbolu może wiązać się za to z ogromnymi karami finansowymi. Paryż jako Miasto Świateł Paryż przez wielu nazywany jest Miastem Świateł. Wbrew pozorom i częstemu przekonaniu, z którym można się spotkać, przydomek ten w żaden sposób nie jest związany z bogatym oświetleniem miasta czy współczesną iluminacją popularnych zabytków. W tym przypadku „światła” mają nawiązywać do „świetlistych umysłów”, które na przestrzeni lat zamieszkiwały i rozpoczęły karierę we francuskiej stolicy. To właśnie w Paryżu swoje skrzydła rozwinęli tacy artyści, pisarze i uczeni, jak chociażby Picasso, Apollinaire, Chateaubriand, Monet, Kiki de Montparnasse, Dali, Baudelaire czy Dalida. Artystyczna kamienica na Rivoli 59 Jednym z miejsc, które szczególnie wyróżnia się na mapie Paryża, a niekoniecznie można je odnaleźć w przewodnikach turystycznych, jest artystyczna kamienica, zlokalizowana pod adresem Rivoli 59. Idąc śladami autora bestsellerowej powieści „Paryż na widelcu” Stephena Clarke’a, warto zajrzeć do tego nietuzinkowego budynku, w którym gromadzą się różni paryscy artyści. Wstęp do kamienicy jest całkowicie bezpłatny. Pomieszczenia znajdujące się na kilku piętrach wypełnione są setkami obrazów, rzeźb i innych projektów, stworzonych zarówno przez amatorskich, jak i profesjonalnych artystów. Z pewnością dużą atrakcją jest też możliwość podziwiania twórców przy ich pracy. Rozmaite dzieła, rysunki oraz malowidła dostępne są dosłownie wszędzie, nawet na ścianach, podłogach czy sufitach, przez co praktycznie każdy centymetr pomieszczenia został tutaj w jakiś sposób ozdobiony. Artystyczna kamienica na Rivoli 59 to z pewnością miejsce, które obowiązkowo powinni odwiedzić miłośnicy nowoczesnej sztuki i architektury. Najczęściej odwiedzane muzeum na świecie Słynne, paryskie „Musée du Louvre” jest najczęściej odwiedzanym muzeum na świecie. Założone w 1793 roku w dawnej siedzibie pałacu królewskiego, co roku przyciąga ponad dziewięć milionów turystów. Wybierając się do Luwru, warto zaopatrzyć się w audiobooki literatura faktu, które pomogą bliżej poznać historie wielu dzieł sztuki znajdujących się w zbiorach muzeum. Do największych perełek Musée du Louvre można zaliczyć słynny obraz „Mona Lisa” Leonarda da Vinci, Kodeks Prawa Hammurabiego czy Wenus z Milo. Planując wizytę w tym wyjątkowym muzeum, należy jednak pamiętać, że obiekt we wtorki jest całkowicie zamknięty dla turystów. Kulinarny Paryż Kuchnia francuska jest jedną z najbardziej lubianych w Europie. Jeśli chcielibyśmy codziennie odwiedzać jeden bar, restaurację lub kawiarnię zlokalizowaną w obrębie Paryża to musielibyśmy na to poświęcić ponad 30 lat. Paryż jest miastem pełnym tajemnic, ciekawostek i miejsc, do których nie zaglądają wszyscy turyści. Planując podróż do stolicy Francji, warto więc uwzględnić również mniej znane lokalizacje, pomagające w większym stopniu poczuć atmosferę tej wyjątkowej aglomeracji. Dodatkowo poszukując interesujących paryskich miejsc można posiłkować się znanymi audiobookami, zawierającymi przydatne informacje na temat Francji i jej stolicy.

nocne zdjęcia wieży eiffla nielegalne